زندگی نامه شهید محمد کرمی

 

 

 

 

 

شهید محمد کرمی در سپیده دم سال ۱/۱/ ۱۳۴۲قدم به عرصه گیتی نهاد. پدرش از مردمان ساده و صمیمی روستای هزارانی بود که در شهرستان آبدانان به علت مهاجرت خانواده اش به خوزستان دوران کودکی را در هجران گذراند. او جوانی رشید، دلاور، بی باک و مؤمنی متواضع بود که همزمان با آغاز جنگ تحمیلی در آبان ماه سال ۱۳۵۹از طریق سپاه خوزستان به جبهه ها اعزام گردید. که در سال ۱۳۸۲ به سپاه ایلام منتقل و به عضویت رسمی سپاه در آمد. بارها در گُردان ۵۰۵ محرم حماسه آفرید. ایشان فردی مستعد بوده که در کنکور سال ۶۶در رشته خلبانی قبول گردید، اما به علت مصلحت و اصرار فرماندهان، منصرف شد.

شهید در سال ۶۴ در مهران شدیداً مجروح شده و بار دیگر در عملیات نصر ۴ در منطقه عملیاتی کردستان به شدت آسیب دید، او در عملیاتهای متعددی همچون فتح المبین، والفجر1، کربلای ۱، کربلای ۱۰، کربلای ۱۶ و... شرکت نمود تا اینکه در سپیده دم ۳۰/۸/۶۶ روح بلندش بر مرتفع ترین قلل مه آلود کردستان در عملیات غرور آفرین نصر8 در سمت فرمانده گروهان همپای ملائک به اهتزار در آمد و تولدی دوباره یافت.

پرنده وار

به: طلایه دار جبهه های غرب سردار محمد کرمی

 

علمداری که شب از هیبت چشمش هراسان بود

خدا هم خوب می دانست در کیش شهیدان بود

قرار از کف ربود و دل به دریا زد شبی با عشق

پر از تکثیر آیینه پر از وهمی پریشان بود

گذشت از جانب هستی به سمت بی کران عشق

به سمت مرگ سرخی که طلایه دار انسان بود

دمی که کوله بارش را به سمت آسمان می بست

پر از اعجاز روییدن مثال سرو عریان بود

به خونخواهی مظلومان بلا به جام خرید آری

بلند آوازه نامی که سفیر سربداران بود!

پرنده وار پر زد از شب بی روزن چشمم

رد پایش فقط یک لحظه، یک لحظه نمایان بود

مرور وصیت هایش فقط این حُسن را دارد

که فهمیدیم مرید ما مرادش در جماران بود

  (شعر از نورالدین نوراللهی)

یک سبد لبخند

ساده بود و بر لبانش یک سبد لبخند

داشت با خوبی و عشق و آسمان پیوند

در نسیمی، صبح در نور و نماز آمد

شانه های مهربانش رفته تا الوند

پهلوانی بود عاشق، دیده بودم آه

مثل او در قصه های سهراب و بازو بند

عاقبت یک شب دعاهایش اجابت شد

رفت تا آن سوی آبی ها با یک لبخند

وقتی آخر رفت، اهل ایل می گفتند:

مثل او مادر نمی زاید دگر فرزند.

عبدالحسین رحمتی (۲۷/۲/۸۲)